upodobania i estetyczne wybory na wczesnym etapie jego twórczości. W debiutanckim horrorze "Samochody, które pożarły miasteczko Paryż", można dostrzec naiwną alegorię zagłady cywilizacji przemysłowej uginającej się pod własnym ciężarem. Temat podejmowany bardzo dyskretnie m.in. w starszej o kilka lat niepokojącej "Ostatniej fali", opisującej zderzenie kultury Zachodu z apokaliptyczną mitologią aborygenów, oraz np. w "Świadku" z 1985 r., niekonwencjonalnym kryminale konfrontującym obyczaje sekty amiszów i amerykańskiej popkultury. Czarna komedia "Hydraulik" to z kolei osobliwy wariant dramatu metafizycznego "Bez lęku" - odważnie poruszającego problem balansowania na granicy życia i śmierci. Antropologiczne i kulturowe fascynacje, które czynią kino Weira tak ciekawym i niepoddającym się