Typ tekstu: Książka
Tytuł: Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej
Rok: 1998
do powstania dzieł pretendujących do tego, by jako teksty artystyczne realizować również ideał celowości bez celu. Dobrym tego przykładem są obie książki Andrzeja Wernera Polskie, arcypolskie oraz Pasja i nuda, napisane przecież przez krytyka i badacza, który skądinąd świadomy pułapek wybranego przez siebie dyskursu, ganił innych za to, iż dokonując absolutyzacji samej literatury i jej autonomii (wedle Wernera casus Wojciecha Karpińskiego), albo z kolei za to, że wypreparowując z tekstu poglądy ryzykują "ideologiczne i światopoglądowe uproszczenia" (casus Ryszarda Legutki) i piszą o literaturze tak, jakby jej samo istnienie w języku i lekturze cechowała "całkowita nieproblematyczność".
Dyskurs nastawiony na rekonstrukcję światopoglądu autora
do powstania dzieł pretendujących do tego, by jako teksty artystyczne realizować również ideał celowości bez celu. Dobrym tego przykładem są obie książki Andrzeja Wernera Polskie, arcypolskie oraz Pasja i nuda, napisane przecież przez krytyka i badacza, który skądinąd świadomy pułapek wybranego przez siebie dyskursu, ganił innych za to, iż dokonując absolutyzacji samej literatury i jej autonomii (wedle Wernera casus Wojciecha Karpińskiego), albo z kolei za to, że wypreparowując z tekstu poglądy ryzykują "ideologiczne i światopoglądowe uproszczenia" (casus Ryszarda Legutki) i piszą o literaturze tak, jakby jej samo istnienie w języku i lekturze cechowała "całkowita nieproblematyczność".<br> Dyskurs nastawiony na rekonstrukcję światopoglądu autora
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego