w jego świadomości poczucie absurdu. Kaligula był tym, który tę skłonność doprowadził aż do szaleństwa. To człowiek-niszczyciel, tyran pragnący niemożliwego, choćby posiadania na własność księżyca. Wiedząc, że to nieziszczalne pragnienie, usiłuje w swym obłędzie zdobyć pełnię władzy nad ludźmi, którzy są jego poddanymi. Obłąkany Kaligula próbuje wykazać wszystkim ludziom absurdalność życia. "Caligula" Camusa to przenikliwe studium człowieka, który wyposażony w moc rozdzielania życia i śmierci, w swym szaleństwie zmierza niepowstrzymanie do zupełnego nihilizmu.<br>Andrzej Dziuk tym spektaklem kontynuuje tematy, które zawsze najbardziej go fascynowały: problem życia i śmierci, wyborów, jakich musi dokonywać człowiek, przeciwwagi dobra i zła, losu i fatum