Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Tygodnik Powszechny
Nr: 50
Miejsce wydania: Kraków
Rok: 1994
ujęć noża-narzędzia zbrodni obrazuje obsesję Rogożyna, trzykrotny powrót sytuacji wyjściowej - pytania o Nastazję - intensyfikuje i wyraża lęk Myszkina.
W połączeniu z manipulowaniem ostrością tworzy to klimat z pogranicza jawy i nierzeczywistości o niejasnej proweniencji.
Przypomnijmy, że "Nastazja" Wajdy nie jest pierwszą japońską wersją "Idioty" Dostojewskiego.
Ponad czterdzieści lat temu adaptował "Idiotę" na ekran Akira Kurosawa, starając się fotografowaniem śnieżnego pejzażu i muzyką wzorowaną na rosyjskiej przybliżyć do klimatu oryginału.
Francuski krytyk, Farroth Gaffary, napisał o ostatniej scenie filmu - tej, która jest podstawą "Nastazji" - że mogłaby być zagrana tylko przez Japończyków lub Rosjan, to znaczy ludzi, którzy nie lękają się przesady
ujęć noża-narzędzia zbrodni obrazuje obsesję Rogożyna, trzykrotny powrót sytuacji wyjściowej - pytania o Nastazję - intensyfikuje i wyraża lęk Myszkina.<br>W połączeniu z manipulowaniem ostrością tworzy to klimat z pogranicza jawy i nierzeczywistości o niejasnej proweniencji.<br>Przypomnijmy, że "Nastazja" Wajdy nie jest pierwszą japońską wersją "Idioty" Dostojewskiego.<br>Ponad czterdzieści lat temu adaptował "Idiotę" na ekran Akira Kurosawa, starając się fotografowaniem śnieżnego pejzażu i muzyką wzorowaną na rosyjskiej przybliżyć do klimatu oryginału.<br>Francuski krytyk, Farroth Gaffary, napisał o ostatniej scenie filmu - tej, która jest podstawą "Nastazji" - że mogłaby być zagrana tylko przez Japończyków lub Rosjan, to znaczy ludzi, którzy nie lękają się przesady
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego