że wszyscy pokładali się ze śmiechu.<br><br>Podczas obiadu Natalia Gieorgiewna zarecytowała ku ogólnej uciesze fraszkę satyryczną nieznanego autora o Pobiedonoscewie:<br><br> Kto takoj Pobiedonoscew?<br> Dlia popow - Obiedonoscew.<br> Dlia naroda - Biedonoscew,<br> Dlia caria-że - złoj Donoscew.<br><br> - Wierszyk ten przywiózł z Petersburga nasz niezrównany samobójca - dodała z pobłażliwą ironią, wskazując na Żakowicza.<br><br>Nieszczęsny adorator nie umiał się bronić. Na czole i pod nosem wystąpiły mu krople potu.<br><br>- Jak można, Natalio Gieorgiewna... - powiedział łagodnym głosem.<br><br>Żakowicz nie był powabny: miał duże dłonie, zawsze zimne i wilgotne, blond włosy wpadające w rudy odcień i takie same krzaczaste brwi, nos mięsisty, czerwony i miękki jak duża truskawka