doszkalać i instruować Iw, jak ma postępować, kogo warto poznawać, a do kogo odwracać się plecami.<br> I chyba właśnie dlatego dochodziło między nimi do ciągłych kłótni, spięć, awantur, a nawet do rękoczynów. Julia bowiem uważała się za powołaną do bezustannego pouczania Iw. Postanowiła przestrzegać ją przed pułapkami i niebezpieczeństwami, ubogimi adoratorami i prawdziwą, wielką miłością, której sama nigdy przecież naprawdę nie poznała. Owo dawanie nauk córce to była dla niej niemal misja, o której należy mówić dużo, ciągle i cierpliwie.<br>Julię przerażał też rozbudzony jeszcze w szkole temperament córki, która przepadała za męskim towarzystwem i oglądała się za co przystojniejszymi młodzieńcami