i naiwnym punktem widzenia opowiadacza, nie tającego na przykład zgrozy wobec poczynań Rewolucyjnych Kapeluszy, nakazując odbiorcy postrzegać w obranej perspektywie stylizację. Czytelnik musi więc rozpoznać w narratorze inscenizatora opowieści rozumianej przede wszystkim jako komunikacyjna gra, w której konkretny nadawca (Krzysztof Bielecki) i konkretny odbiorca przyjmują konwencjonalne role fabulatora i "Czytelnika" (adresata, do którego zwraca się narrator). Warunkiem fortunności poczynań fabulatora jest przede wszystkim sprawność w posługiwaniu się obraną konwencją, fascynowanie grą wyobraźni, zaskakiwanie odbiorcy i umiejętne dawkowanie fabularnych atrakcji. Jednocześnie ironiczne eksponowanie reguł utworu podnosi ludyczny charakter opowieści. "Prawda" fabulacji wiąże się z akcentowaniem jej fikcjonalności; nie z grą iluzji i