annum. Autorzy tekstów przeważnie pozostają anonimowi, rzadziej odnotowywano <br>ich nazwiska na karcie tytułowej (Konopnicka, Szpyrkówna, O. Kolbuszowski); <br>niekiedy były to teksty pieśni kościelnych.<br><br> Msze polskie reprezentują własny, autonomiczny styl, zasadniczo odmienny <br>od mszy komponowanych do tekstów liturgicznych ­ łacińskich i polskich. Można <br>sądzić, że własne oblicze stylistyczne wiązało się z szerszym adresatem, dostosowywane <br>do jego wzorców estetycznych, osadzonych m.in. w tradycji pobożności ludowej. <br>Również poetyka tekstów, inspirowana przez inne wzorce (o czym dalej), narzuca <br>odmienność stylistyczną.<br> Jednym z wzorców był styl hymnicznych (wielogłosowych) opracowań powszechnej <br>pieśni nabożnej. Wykorzystywano niekiedy teksty (bez melodii) znanych pieśni <br>kościelnych, zachowując symetrię fraz i budowę wersową