wobec słowa, wobec wizji autorskiej wpisanej w dramat. W konsekwencji perspektywa inscenizacji rzutowała na ocenę estetycznych walorów dramatu, a także na stawiane przed nim wymagania. By prawda promieniowała z widowiska, autentyzm - języka, obyczaju, czyli roztaczającego się przed oczami widza obrazu - powinien być wpisany w tekst. Świetnie zdawano sobie sprawę, iż adresatem dramatu jako dzieła scenicznego jest publiczność o wiele liczniejsza niż dawniej i z innych sfer pochodząca - w programowych tekstach wciąż powracał problem "tłumu" jako odbiorcy.<br>Newralgicznym punktem tych dyskusji była różnica między prawdą potocznego życia a prawdą sztuki. Wizualność teatru - pisano - unaocznia, ukonkretnia, obnaża odstępstwa niesione przez konwencję od prawdy