i uznał go jednocześnie za zaginiony. Tymczasem translacja jednoaktówki Floriana była literackim debiutem młodej pisarki, a w pierwszym wariancie komedii odnajdujemy dokładną datę zakończenia pracy: &#132;Treptow, 18 novembra roku 1786, o jedenastej w sobotę, w wielkim splinie".<br> Utwór zadedykowała Wirtemberska ojcu, a potrzebę ekspresji uczuć i odwołania się do adresatów o czułym sercu uzasadniała szeroko w przedmowie. Przekładała bowiem typ &#132;comédie larmoyante", zbudowanej na podstawach &#132;la sensibilité" i ukazującej świat dobrych i czułych bohaterów, kochających się i wspierających nawzajem. Każdy z bohaterów komedii reprezentuje cnoty serca &#150; dobry ojciec nazwany w tekście polskim Kandydem, jego czuła córka Nizida