ciała stałego niż reakcję w roztworze. Wyniki obu metod modelowania procesu są jednak bardzo podobne. Przebieg krzywej v=f ([A]) przypomina kształt jednej z omawianych w punkcie 11.3.1.2 izoterm adsorpcji - izotermy Langmuira (rys. 11.13, typ I). W obu na osi odciętych znajdują się wartości stężenia substancji adsorbowanej (z fazy gazowej - w przypadku adsorpcji zanieczyszczeń powietrza, z roztworu - w przypadku procesu enzymatycznego).Na osi rzędnych umieszczono w przypadku:<br>- izotermy adsorpcji - powierzchniowe stężenie substancji adsorbowanej: a[kg/kg](osiągające am - po całkowitym pokryciu powierzchni jedną warstwą cząsteczek),<br>- procesu enzymatycznego -szybkość procesu, v (osiągającą vmaks-po przemianie całej ilości enzymu