wyjściowej konsystencji. W zależności od budowy cząsteczek mogą działać na ziarna cementu w zaczynie (betonie):<br>&#149;zwilżająco przez obniżanie napięcia powierzchniowego wody (podobnie jak lignosulfoniany). Wynika to stąd, że na ich długich cząsteczkach rozmieszczone są regularnie grupy hydrofilne,<br>&#149;neutralizująco na siły przyciągania pomiędzy ziarnami cementu. Działanie to wynika z adsorbowania się (osadzania) cząsteczek domieszki na powierzchni ziaren cementu. Następuje rozluźnienie skupisk ziaren i rozpad koagulatów (ziaren zbitych w grudki). Działają one na zasadzie warstwy poślizgowej,<br>&#149;rozpraszająco (dyspergująco) przez nadanie powierzchniom ziaren cementu ładunku ujemnego. Wynika to z anionowego charakteru cząsteczek przedmiotowych domieszek. Zjawisko obrazuje rys. 13.3.<br>13.3