Adasia zaczęło znowu pękać nieznacznie.<br>- Więc ojciec nie sprzedał majątku? - zapytał szybko.<br>- O tym nie było nawet mowy. Komuś jednak tak zależało na jego kupnie, że wciąż zwracano się z tym do ojca, ale od tej chwili już listownie. I z Warszawy, i z Wilna. I cenę podniesiono. Pisali listy adwokaci i namawiali ojca gorąco do sprzedaży, otrzymawszy zaś odmowną odpowiedź nie ukrywali zdumienia w następnych listach. Takiej ceny ojciec nigdy nie dostanie. Zastanawialiśmy się długo nad tym, co tkwi w tej sprawie, lecz nie doszliśmy do niczego.<br>- I skończyło się?<br>- Bynajmniej. Teraz się dopiero zaczęło. Nasza okolica jest najuczciwszą chyba