organizował adres do króla, w którym chciał postawić publicznie sprawę niepodległości Polski.<br>20 marca przyszła do Poznania wieść o przewrocie w Berlinie. W tym momencie włączyła się do ruchu grupa ziemian-organiczników, dotychczas przeciwników rewolucji, z Gustawem Potworowskim i Maciejem Mielżyńskim na czele. Ludzie ci zapośredniczyli między przywódcami lewicy (Stefański, adwokat Krauthofer) a władzami pruskimi; uzyskali zgodę tych ostatnich na wysłanie deputacji do króla i zapobiegli tym samym rozlewowi krwi. W Poznaniu zawiązał się Komitet Narodowy z udziałem ziemian, mieszczaństwa, księży, inteligencji, z pojedynczymi przedstawicielami rzemiosła (Andrzejewski) i chłopów (Jan Palacz). W komitecie tym prawica ziemiańsko-burżuazyjna uzyskała wkrótce przewagę.<br>W