spoglądające na wydarzenia wizerunki przodków pojawia się wraz z ich odsłanianiem, dużo dalej, wnosząc dramatyczny akcent do rozmowy bohaterów.<br>Czy Burgrafowie w zamierzeniu autora mieli być nową, francuską wersją Szekspirowskich Kronik dramatycznych? Chyba raczej kontrpropozycją wizji dziejów. Zamiast krwi i tragizmu - konsolidujący duch dziejów; zamiast mroków dawnej Anglii - zaskakująco dziś aktualna idea Europy jednolitej, mocnej zjednoczeniem pod wspólną władzą. Koncepcja piękna, lecz wymagała od widzów akceptacji zmiany funkcji teatru.<br>Do klęski Burgrafów - i Wiktora Hugo - przyczyniła się w niemałej mierze dokonująca się od paru lat zmiana gustów paryskiej publiczności teatralnej. Triumfalnie powracała moda na klasykę, na tragedię, na tematy antyczne. Aktorką