lekkomyślność, ale cudzą złą wolę i chytrość. W każdym razie ten spór rodzinny przetrwał, przynajmniej w skutkach moralno-towarzyskich, niesłychanie długo, zupełnie jak owe "wróżdy", które w <name type="tit">Bolesławie Chrobrym</> Gołubiewa dzieliły rodziny na całe pokolenia. W epoce, o której mowa, pretensje Turny były stosunkowo świeże, jego zaś kłopoty finansowe bardzo aktualne, a ponieważ był to człowiek gadatliwy, nie można wątpić, że także i Mickiewiczowi <foreign lang="lat">per longum et latum</> swoją historię opowiadał, opisując szczegółowo wszystkie ze sporem związane czynności i zabiegi sądowe: pozwy, wezwania, zajęcia, ekstradycje etc. A Mickiewicz pykając fajkę słuchał. Słuchał tej opowieści, w której odbijało się całe zajadłe szlacheckie