opiekujących się nimi Mieczysława Wolskiego i Janusza<br>Wysockiego. Zginęli także<br>Emanuel Ringelblum, jego żona i syn. Pozostały manuskrypty prac pisanych<br>w schronie na ulicy Grójeckiej, pozostała pamięć, a przede<br>wszystkim dzieło jego<br>życia - materiały podziemnego Archiwum Getta Warszawskiego.<br> Swym początkiem sięgało ono jeszcze września 1939 roku, kiedy Ringelblum<br>rozpoczął spisywanie aktualnych wydarzeń, uzupełnianych<br>odpowiednim komentarzem. Rok później z jego inicjatywy powstał<br>podziemny ośrodek archiwalno-dokumentacyjny pod znamienną nazwą<br>hebrajską Oneg Szabat, czyli Spotkania Sobotnie. Ośrodek<br>kierowany przez Ringelbluma stworzył wspaniałą<br>dokumentację dotyczącą położenia społeczeństwa. Powstała<br>dokumentacja dla<br>przyszłych pokoleń, dla przyszłych badaczy. Ale już w czasie<br>wojny służyła<br>aktualnym potrzebom pracy