ulega silnemu nagrzaniu, osiągając znacznie wyższe temperatury w porównaniu z podłożem wilgotnym. Wysoka temperatura cechuje jednak tylko warstwę powierzchniową podłoża, a złe przewodnictwo cieplne takiego podłoża utrudnia przepływ ciepła do jego głębszych warstw. Nagromadzona ilość ciepła, mimo względnie wysokiej temperatury jego powierzchni, jest niewielka.<br> Podłoże wilgotne, wskutek dużej pojemności cieplnej, akumuluje znacznie większe ilości ciepła. Jest ono odprowadzane, dzięki obecności wilgoci, do warstw położonych głębiej. Temperatury powierzchni podłoża wilgotnego są niższe (przy otrzymywaniu takiej samej ilości energii, jaką otrzymuje podłoże suche), a duże ilości ciepła są odprowadzane do warstw położonych głębiej. W rezultacie takie podłoże ma zdolność magazynowania większych ilości ciepła