po tym pieśń odziewająca w polskie szaty Mękę Jezusową. <br>Z zakrystii ksiądz proboszcz z monstrancją w koronkach świateł ruchomych, w asyście dwóch siwiuteńkich ministrantów. <br>Z fisharmonii akord rzęsisty, kiedy tak podążają we trójkę do Grobu Pańskiego. Już wierni podjęli antyfonę: <br>- "Oto dzień, w którym Pan nasz z martwych powstał, alleluja, alleluja, aaaalleeeluuuujaaaaa..." <br>Widzi Hans księdza Joachima, jak zatrzymuje się u wejścia do kaplicy. Teraz głowę skłania w adoracji i powoli się prostuje. Widzi Hans dym kadzidlany, w nim ręce proboszcza, i słyszy: <br>- Chrystus zmartwychwstał! <br>- Prawdziwie zmartwychwstał! - odpowiedzą gorąco ludzie. NARAZ za plecami Hans uszom nie wierzy! ŚMIECH GŁOŚNY! <br>Drzwi otworem, wyrostki