bo o owocach tej właśnie formacji mówimy - chcąc utrzymać się na pograniczu legalności musiał częstokroć stawiać ograniczenia charakterystycznej niepokorności swych wyznawców. Klasycznie pozytywistyczne działania system spychał w półlegalność. Głosicielom zaś haseł bardziej radykalnych i wyrazistszych politycznie niż postęp wiedzy, oświata dla ludu czy samopomoc studencka pozostawała tylko alternatywa całkowitej nielegalności, alternatywa totalnego buntu.<br>Tę skrajną postawę wybierali z pewnością nieliczni, ale do tej właśnie najbardziej zdecydowanie nonkonformistycznej elity należeli "ludzie podziemni" - socjaliści-rewolucjoniści, którym chcemy poświęcić ten szkic.<br>Decyzja buntu i wszczęcia działalności nielegalnej bywa decyzją kosztowną w każdym państwie. W państwie &lt;foreign lang="rus"&gt;samodzierżawnego&lt;/&gt; cara, opodal nadwiślańskiej Cytadeli, koszty tej decyzji musiały