stary chodzi i śmieje się. Ci ludzie tchną czymś innym, ożywczym, bo potrafili zostać sobą. Oparli się tym wszystkim zarządzeniom, które nas mają lepiej &lt;orig&gt;zorrrganizować&lt;/&gt;, &lt;orig&gt;uodporrrnić&lt;/&gt;, &lt;orig&gt;zaharrrtować&lt;/&gt;, spoić, odmłodzić, zaprowadzić nowy ład i uszczęśliwić teraz i w godzinę śmierci naszej - Amen. Psiakrew!<br>Są chwile, w których ogarnia mnie skrajny anarchizm - anarchizm, o jakim nie śniło się nawet tym, co na transparentach obnoszą napis "Śmierć wszystkim".<br>Anarchizm posunięty do histerii, niemal do szaleństwa. Byłbym zdolny mordować z wyrafinowaniem. Rozumiem dziś, dlaczego bezrobotny kuchcik z taką zimną krwią ucinał kieszonkowym nożem głowę komendantowi Bastylii, &lt;name type="person"&gt;De Launay&lt;/&gt;. On nie ucinał głowy człowiekowi, lecz Bastylii