elementy teorii marksizmu, uczyła ich rewolucyjnej walki z caratem i z burżuazją oraz braterstwa z rewolucjonistami rosyjskimi. Wciągnęła do działania tylko niewielki ułamek klasy robotniczej - liczba uczestników kółek socjalistycznych lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych w Królestwie nie przekraczała zapewne tysiąca ludzi. Zasady programowe proletariatczyków błądziły w niejednym, dając wyraz skłonnościom do anarchizmu i terroru. Odrzekały się też świadomie od hasła niepodległości Polski, chociaż oddawały hołd jej dawnym męczennikom i - obiektywnie rzecz biorąc - wznawiały walkę narodu z caratem, przerwaną przed 20 laty. Sam fakt mobilizowania do walki nowej klasy społecznej, do której należała przyszłość, nie miał pozostać bez wpływu na losy narodu polskiego