Francuzi i Szwajcarzy twierdzą, że kluczem do zrozumienia tego zjawiska jest organizacja pracy w <orig>warsztatcie</> rzemieślniczym. Nie brak wreszcie opinii przypisujących ruchom libertarnym zasadniczo inteligencki charakter; wiążących je z sytuacją młodzieży, studentów, cyganerii artystycznej. Wobec tak zasadniczych różnic interpretacyjnych wydaje się konieczne wyodrębnienie w ich łonie przynajmniej dwóch nurtów specyficznych: anarchizmu wiejskiego (chłopskiego) oraz miejskiego (rzemieślniczo-przemysłowego). Chociaż nie było między nimi istotnych różnic ideologicznych, ich geneza była nieco odmienna. Stojąc na gruncie tezy o prymitywizmie anarchizmu, nie sposób bowiem wyjaśnić dlaczego rozkwitł najbujniej w rozwiniętej gospodarczo Katalonii, a nie istniał praktycznie na Sycylii, spełniającej pozornie wszystkie warunki i legitymującej się