Nie-Boskiej komedii nie ogranicza mnogości zmian dekoracji (jest ich w trzydzieści trzy!), rekwizytów ani efektów akustycznych, autor wyraźnie nie zdradzał nawet obaw przed upraszczajacą ręką reżysera. Jeśli tak zwany francuski podział na sceny pokrywa się z wejściem lub wyjściem aktora, to w dramacie Krasińskiego jest on wyznaczany zmianą dekoracji - ani razu nie pozostaje ta sama w dwóch kolejnych scenach.<br>[Dygresja. Jeszcze więcej - trzydzieści osiem zmian - było w dramacie Musseta Lorenzaccio, też z każdą sceną zmieniało się miejsce. Ta migotliwa przemienność pozwalała ukazywać jakby jednocześnie wydarzenia w różnych środowiskach i salonach Florencji, poprzedzające zamordowanie Aleksandra de Médicis; niemal równoległą ich wielopłaszczyznowość. Mnogość