kolędy, jak widać, integrują różne części cyklu. <br>Charakterystyczne dla Lewkowicza jest posługiwanie się przeważnie krótszym materiałem <br>kolędy ­ frazą (nie tylko inicjalną) i motywem ­ przekształcanym interwałowo <br>i rytmicznie; w rezultacie oprócz motywiki kolędowej znajdujemy tu sporo materiału <br>swobodnego, związanego z inwencją kompozytora, wtopionego w strukturę melodyki <br>z motywiką kolędową. Organy przeważnie antycypują materiał kolędowy, przejmowany <br>przez chór na zasadzie korespondencji motywicznej lub rodzaju motywiki uzupełniającej. <br>Znaczenie tektoniczne ma faktura homofoniczna ze zróżnicowanym układem głosowym <br>i drobnymi imitacjami.<br> Trzy łacińskie msze kolędowe skomponował Feicht: Missa Pastoralis (1939), Missa <br>Pastoralis in defectu primi tenoris (1942), Missa pastoralis sine tenore: secunda <br>(1942). Zwraca uwagę nietypowa