Typ tekstu: Książka
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Miejsce dla kpiarzy
Rok powstania: 1967
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Miejsce dla kpiarzy
Rok powstania: 1967
cię kochał wiecznie
I z tobą się ożenię,
Bo jesteś jak marzenie,
Jesteś jak biała chmurka
W swoich powiewnych piórkach,
A zgrabna niczym sarna,
A jaka gospodarna!
Wyznaję to prosto z mostu,
Że gdy widzi się twoje zalety,
Chciałoby się ciebie zjeść po prostu!"
No - i zjadł ją. Miał dobry apetyt.
WODA SODOWA
Są ludzie i "ludzie". Różnica niemała.
Gdy mówi się: człowiek, to w tym jest pochwała.
Co zdobi człowieka? Nie suknia, lecz praca,
I głowa. Lecz w głowie się często przewraca.
Co głowa, to rozum, co rozum, to głowa,
I woda sodowa, i woda sodowa.
Są oprócz stolicy miasteczka
I z tobą się ożenię,
Bo jesteś jak marzenie,
Jesteś jak biała chmurka
W swoich powiewnych piórkach,
A zgrabna niczym sarna,
A jaka gospodarna!
Wyznaję to prosto z mostu,
Że gdy widzi się twoje zalety,
Chciałoby się ciebie zjeść po prostu!"
No - i zjadł ją. Miał dobry apetyt.
WODA SODOWA
Są ludzie i "ludzie". Różnica niemała.
Gdy mówi się: człowiek, to w tym jest pochwała.
Co zdobi człowieka? Nie suknia, lecz praca,
I głowa. Lecz w głowie się często przewraca.
Co głowa, to rozum, co rozum, to głowa,
I woda sodowa, i woda sodowa.
Są oprócz stolicy miasteczka
cię kochał wiecznie<br> I z tobą się ożenię,<br> Bo jesteś jak marzenie,<br> Jesteś jak biała chmurka<br> W swoich powiewnych piórkach,<br> A zgrabna niczym sarna,<br> A jaka gospodarna!<br>Wyznaję to prosto z mostu,<br>Że gdy widzi się twoje zalety,<br>Chciałoby się ciebie zjeść po prostu!"<br><br>No - i zjadł ją. Miał dobry apetyt.</><br><br><br><br><div type="poem" sex="m"><tit>WODA SODOWA</><br>Są ludzie i "ludzie". Różnica niemała.<br>Gdy mówi się: człowiek, to w tym jest pochwała.<br>Co zdobi człowieka? Nie suknia, lecz praca,<br>I głowa. Lecz w głowie się często przewraca.<br>Co głowa, to rozum, co rozum, to głowa,<br>I woda sodowa, i woda sodowa.<br><br>Są oprócz stolicy miasteczka
