reprezentuje już ten sam typ przystosowawczy i ma podobne rozmiary, co <br>dzisiejszy jego potomek tarpun Elops. Do tej linii ewolucyjnej formy należały największe ryby kredy (ryc. 10.4). Ich upodobania pokarmowe pięknie ilustruje znalezisko Xiphactinus z turonu Kansas, czterometrowej ryby, w której wnętrzu mieści się dwumetrowy szkielet pokrewnej Gillicus. Zbytni apetyt okazał się niezdrowy, skoro wkrótce po posiłku dostąpiła przykrycia osadem i fosylizacji.<br>Stosunkowe ubóstwo znalezisk kompletnych szkieletów we wczesnej kredzie utrudnia <br>śledzenie dalszego ewolucyjnego różnicowania ryb ościstych. Pełniejszą dokumentację oferują dopiero słodkowodne osady jeziorne formacji Santana w Brazylii (apt-alb). Stan zachowania skamieniałości w wapiennych konkrecjach ze stanowisk tej formacji