Typ tekstu: Książka
Autor: Urbańczyk Andrzej
Tytuł: Dziękuję ci, Pacyfiku
Rok: 1997
i inne świętości. Wiatr jest taki, jaki jest. Zresztą, cóż innego mogę zrobić? Za późno jest na cokolwiek, jedyne wyjście: sztormuj i milcz. To czynię.
Stronice dziennika są puste - mówię o parzystych, gładkich przeznaczonych na "niesłużbowe" notatki. Nie ma czasu, nie ma sił, nie ma pomysłów.
Jem mało. Jakoś brak apetytu. Za to śpię przy każdej okazji, co nie trafia się ostatnio zbyt często. Wysnułem "doktrynę ślimaka". O co chodzi? Po prostu muszę przyjąć, że jacht niezależnie od tego, iż przemieszcza się w przestrzeni, jest moim domem, moją bazą, moim jestestwem. Nie jest mi tu źle. Mam jedzenie, mokre bo mokre
i inne świętości. Wiatr jest taki, jaki jest. Zresztą, cóż innego mogę zrobić? Za późno jest na cokolwiek, jedyne wyjście: sztormuj i milcz. To czynię.<br> Stronice dziennika są puste - mówię o parzystych, gładkich przeznaczonych na "niesłużbowe" notatki. Nie ma czasu, nie ma sił, nie ma pomysłów.<br> Jem mało. Jakoś brak apetytu. Za to śpię przy każdej okazji, co nie trafia się ostatnio zbyt często. Wysnułem "doktrynę ślimaka". O co chodzi? Po prostu muszę przyjąć, że jacht niezależnie od tego, iż przemieszcza się w przestrzeni, jest moim domem, moją bazą, moim jestestwem. Nie jest mi tu źle. Mam jedzenie, mokre bo mokre
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego