woli czy wreszcie publicznie nazywali ją strzygą. Ojcowski mund miał znamiona surowej, arbitralnej władzy. Samowola mundoalda była prawnie ograniczona dopiero wtedy, gdy nie stało ojca ani brata i opieka nad kobietą przeszła drogą spadkobrania w ręce stryja lub któregoś z dalszych krewnych.<br> Także władza męża nad żoną, chociaż nie tak arbitralna jak mund ojcowski, odznaczała się wielką surowością. Mąż mógł bezkarnie zabić żonę i kochanka, jeżeli przyłapał ich na cudzołóstwie (Rotari, rozdział 212). Mógł też ukarać, jak zechce - a więc także zabić - żonę, która dybała na jego życie. Jeżeli jednak obwiniona przez męża kobieta zaprzeczyła, to jej krewni mieli prawo oczyścić