dokonuje w danym społeczeństwie, nie jest prostą funkcją pragnień społecznych. Nie jest zazwyczaj tak błyskawicznie osiągalny, jak przedstawiają to środki masowe. Jeśli zatem wskutek wielu przyczyn tempo postępu społecznego nie odpowiada wzrostowi społecznych oczekiwań, może się pojawić - wedle określenia D. Lernera [1963] - "rewolucja rosnących frustracji". Jest ona rezultatem różnicy między aspiracjami i osiągnięciami, a powstaje, gdy ludzie pragną więcej, niż mogą otrzymać, czyli gdy zachwiana zostaje proporcja między "chcieć" a "móc otrzymać".<br>Obecna sytuacja w wielu krajach Trzeciego Świata zdaje się potwierdzać tę hipotezę. Dosyć powszechnie stwierdza się wzrost rozczarowania co do możliwości szybkiego postępu i wydobycia się z wiekowego zacofania