autora budzi jednak poważne zastrzeżenia nie tylko ze względów metodologicznych, lecz i merytorycznych. Zwróćmy uwagę tylko na najbardziej podstawowe. Tak np. autor ma niewątpliwie racje, gdy stwierdza, że ZZSP, a następnie OZ PPS wysuwały na czoło swego programu sprawę niepodległości Polski. Natomiast nie zdaje sobie sprawy z tego, że ich aspiracje miały w danym wypadku dość ograniczony charakter, gdyż dotyczyły w zasadzie ziem zaboru rosyjskiego. Faktu tego nie ukrywa Wasilewski. Potwierdza go również praktyka. Interesów prusko-niemieckiego stanu posiadania na Wschodzie nie naruszało przecież wybitnie agitacyjne hasło autonomii dla ziem polskich zaboru pruskiego, które po raz pierwszy i bodaj że jedyny