w &lt;name type="org"&gt;Radzie UE&lt;/&gt; nie wzbudziła zaś w &lt;name type="place"&gt;Hiszpanii&lt;/&gt; takich emocji jak w &lt;name type="place"&gt;Polsce&lt;/&gt;. Obronę &lt;name type="place"&gt;Nicei&lt;/&gt; traktuje się tu jako element strategii rządu, nikt nie chce za nią umierać, a w projekcie europejskiej konstytucji Hiszpanie znajdują satysfakcjonujące ich zapisy, choćby gwarancję integralności, ważną z uwagi na odśrodkowe, niekiedy graniczące z separatyzmem, aspiracje niektórych regionów.<br>W przeciwieństwie do socjalistów prawica nie eksponowała podczas kampanii wyborczej spraw &lt;name type="place"&gt;Iraku&lt;/&gt; ani konstytucji &lt;name type="org"&gt;UE&lt;/&gt;. Kampania była zresztą osobliwa; ktoś określił ją jako &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"pojedynek na odległość"&lt;/&gt;&lt;/&gt;. Prawica nie zgodziła się na debatę telewizyjną, &lt;name type="person"&gt;Mariano Rajoy&lt;/&gt;, desygnowany przez &lt;name type="person"&gt;Aznara&lt;/&gt; na jego następcę, stronił od dziennikarzy. Widać uznali, że lepiej