tej chwili. - Jak tam szanowna praca naukowa?<br>Antoniusz mrugnął porozumiewawczo, ledwo uchwytnym ruchem przytknął palec do warg, a potem musnął rudą brodę &lt;page nr=97&gt;<br> - Co ty tu robisz, Paragon?<br>Maniuś ucieszył się, że szef duchów nie zapomniał jego imienia. Odrzekł więc z humorem:<br> -Ja tutaj w celach handlowo -transportowych. Jeżeli szanowny pan asystent ma jakiś bagaż, to chętnie dostarczę go pod wskazany adres. Taksa dostępna nawet dla najnędzniejszych turystów.<br>Ubawiony Antoniusz poklepał go przyjacielsko po ramieniu.<br> - Ty zawsze masz humor.<br> - Co robić, panie asystencie, my przecież z Warszawy. Antoniusz przyjrzał mu się baczniej, jakby chciał powziąć ważną decyzję. Potem skinął porozumiewawczo głową.<br> - Słuchaj