mżawicy, przez coraz to gorsze wertepy, skrótami, psiakrew, stręczonymi przez mapę, któreśmy przypłacili wielkim straconym czasem i wielką porcją nerwów.<br>Więc właśnie myślałem, zanim mnie Dziadzio poklepał i zanim Smok o tych mitycznych czarnych trampkach: Na ich miejscu wypiąłbym się na całą imprezę.<br>Na ich miejscu dałbymmu (mnie) po zębach, ażby się zatoczył, pętakowi, pętakowi!<br>Boże, cóż to za świętej cierpliwości ludzie.<br>I jak mnie już bolą żuchwy, i policzki, i uszy od tego udawania, że się nie domyślam ich sprzeciwu, jak mnie mrowi w oczach, w zębach ta sztuczność, pozór, że się-dzieje-samo-przez-się, że tak-sobie-jedziemy