wnikliwością. Absurdalizmy wypływają u Cata z "romantycznego pojmowania dziejów" mimo, że siebie samego uważa za realistę i zimnego pozytywistę.<br>Dla Cała historia to jest indywidualny romans osobistości dramatu. Ideologie, prądy społeczne, rewolucyjne przemiany to tylko kulisy widowiska. Determinizm historyczny jest mu całkowicie obcy. Jest rzeczą zdumiewającą, że Cat, który ma bajeczne wyczucie teatru historii widzi tylko aktorów natomiast nie dostrzega reżysera i w konsekwencji przecenia autonomię postaci na scenie.<br>Jego krytyka Becka dotyczy głównie rzeczy, których Beck nie zrobił, bo zrobić nie mógł. Nie mógł zrobić, ponieważ nie był reżyserem dramatu tylko aktorem w reżyserowanym widowisku.<br>Jeden z polskich historyków pisze