żeby załadowali trumnę na dach syrenki, a on przyniesie z szopy rzemienie. Kilku wciąż rozbawionych mężczyzn podeszło do trumny, uniosło ją i skierowało się w stronę furtki. Za nimi wyszli na ulicę pozostali żałobnicy, ocierając załzawione od śmiechu oczy. Nim minęło kilka minut, biała trumna - pierożek drewniany, zimnym mięskiem nadziewany - balansowała na dachu niewielkiego wozu, podczas gdy staruszek i dwaj pomocnicy zaciągali rzemienie. Wkrótce wszystko było gotowe.<br>- Pojedzie panienka ze mną? - spytał Stanisław.<br>- Nie, wolę iść piechotą - odparła Alicja. - Czy to daleko?<br>- Tuż za miasteczkiem.<br>Staruszek wsiadł i zapalił silnik. Chwilę trwało, zanim zawrócił na niezbyt szerokiej uliczce, tym bardziej, że