podłogę. Paragon podszedł bliżej i zawołał żartobliwie w głąb pomieszczenia:<br> - Szanowanie! Robi się porządek po duchach? Jedna z kobiet uniosła spoconą twarz.<br> - Duchy już poszły spać. Teraz będzie tu kolonia dla dzieci. - Powodzenia! - pożegnał ją Paragon. Naraz zwrócił się do Mandżara i z nutką dumy rzekł: &lt;page nr=187&gt; - Uratowaliśmy bezcenne zabytki...<br>Od baraku skręcili w wąską ścieżkę, która poprzez stok zamkowej góry prowadziła na polanę. Z dala ujrzeli żółte dach namiotów, a na polanie siedzących kręgiem studentów. W wianuszku głów rozpoznali rudą brodę Antoniusza. Asystent siedział obok starszego pana z rozwichrzoną, siwą czupryną i tłumaczył mu coś żywo. Na widok nieśmiało zbliżających się