drewnie. Przeważały wspomniane już techniki żłobienia - klinowa i krystaliczna. Jak zauważa Pokropek: &lt;q&gt;"Powierzchnia drewna, ryzowana techniką krystaliczną, przypominała zgoła sklepienia kryształowe gotyckich kościołów. Przy dość głębokim wycinaniu trójkątnych wrąbków osiągało się bardzo piękne efekty światłocieniowe"&lt;/&gt; (1988, s. 75). Mniejsze znaczenie miały sposoby zdobienia stempelkami oraz wypalaniem, które dawało efekt kontrastu barw. <br>Wśród motywów zdobniczych można wyróżnić figury geometryczne: trójkąty, romby, kwadraty, łuki, krzyże, gwiazdy oraz wici i linie faliste. Stylizowane, uproszczone, geometryzowane miały jednak w intencji snycerzy związek z naturą. Mieczysław Gładysz w monografii Góralskie zdobnictwo drzewne na Śląsku podaje świadczące o tym nazwy, jak: "skiby", "mirwa", "gadzik", "smążka", "serca", "oko