otwierając oczu. - Nie jestem ślepy. Jak przyszłaś wtedy na salę... Myślałem, że ten chuch to dlatego, że jesteś nieśmiała. Ale to nie to. Potrzebowałaś paru głębszych, żeby być miła.<br>- Jestem nieśmiała. Na swój sposób.<br>- Nie o tym mówimy.<br>- Nie - zgodziła się. - Fakt, zniosło nas. Miało być o Wesołowskim.<br>- Ale nie będzie. Był wybuch, ciało znaleźli aż przy łóżku. Pokój zdemolowany. Wesołowski mógł grzmotnąć szyją o krawędź tej szafki z tyłu. Albo coś go uderzyło. Koniec, kropka.<br>- Zrobiłeś to - powiedziała jakby ze zdziwieniem.<br>- Może. A może nie. Dowodów nigdy nie będziecie mieli. Przypadkiem wiem, że kamera wypadła przez okno. Swoją drogą to ironia