modeli. Łączy je m.in. to, że zakładają istnienie poważnych rozbieżności interesów między zawodowymi kierownikami wielu dużych spółek a ich udziałowcami. Są też między nimi różnice. Spośród tego typu modeli omawiamy krótko tylko kilka najbardziej charakterystycznych i zarazem oryginalnych, przy czym jako pierwszy prezentujemy model stosunkowo najbardziej zbliżony do teorii behawioralnej.<br><br>&lt;tit&gt;Maksymalizacja menedżerskiej funkcji użyteczności&lt;/&gt;<br><br>W 1963 r. O.E. Williamson zaprezentował model, w którym funkcję celu współczesnej korporacji wyraził w formie maksymalizacji funkcji użyteczności menedżerów, obejmującej zysk i kilka innych zmiennych. Model ten zakłada, że akcjonariusze wiążą swoją użyteczność przede wszystkim lub wyłącznie z zyskiem, podczas gdy użyteczność zarządzających spółką