jestem ja ruczajem<br>W dolinie poza gajem.<br> Lecz w lesie - nagłym kwiatem<br> Zakwitnę do twych stóp.<br> To - wszystko! Nic - poza tem!<br> Poza tem - mgła i grób...<br> Patrz w sady - łąki - lasy,<br> Jak w kres po wszystkie czasy!<br> Patrz we mnie, jako w zdrój -<br> Kochanku mój!&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;DZIEWCZYNA PRZED ZWIERCIADŁEM&lt;/&gt;<br><br>Zwierciadło moje, bezdenny strumieniu,<br>Tajemnych zwierzeń odwzorny krysztale!<br>Po jakim żwirze, po jakim kamieniu<br>Z otchłani w otchłań włóczyłeś swe fale,<br>Nimeś wytropił sny moje i dotarł<br>Do mej sypialni, zbielałej od znoju,<br>By znieruchomieć na ścian mych postoju -<br>Srebrny - w szkarłatnym rozdwojeniu kotar!<br>Z jakich ty dolin nieznanych i lasów<br>Wybiegłeś, szumiąc