Kapsel zakrztusił się jedzeniem. Jego oczy zrobiły się okrągłe z przerażenia. Krew napłynęła mu na twarz i omal nie trysnęła policzkami. Bał się, okropnie się bał. Widział że zrobił coś strasznego, tak okropnie strasznego, że nawet nie mógł wymyślić jak oni mogą go adekwatnie za to ukarać poza zabiciem. Zupełnie bezwiednie bladymi wargami powiedział: <br>- A ja, a ja myślałem, że to jest stolik drewniaka i że ty jesteś drewniakiem... Bo ja jestem. Król Fali nic nie odrzekł. W przypływie wściekłości kopnął stolik aż poleciały w powietrze wszystkie leżące na nim talerze z żarciem. <br>- Pięciu! - ryknął okrutnym, nie znoszącym sprzeciwu głosem. - Dają