przytułku i siedzi tam jak niepotrzebny nikomu przedmiot. Andrzej potrafi wykonać proste, ale ciężkie prace w gospodarstwie i jest - jak oni wszyscy - pilny, gorliwy, lubiący zajęcia, od monotonii których człowiek o normalnym mózgu już po jednym dniu wariuje z nudy. Trzydziestka z warszawskiego hostelu będzie mieszkała w swych pięknych pokojach blisko siebie, mężczyźni i kobiety. Nie zezwala się na ich małżeństwa, ponieważ nie byliby w stanie opiekować się swymi dziećmi, prawdopodobnie również poszkodowanymi. Ale jakim prawem miałoby się zabraniać im seksu. To nieludzkie - mówią ojcowie i matki. Przy wszystkich swoich ograniczeniach mają prawo być ludźmi pełnymi na tyle, na ile to