sposób raz jeszcze zadają kłam temu przekonaniu. Nie towarzyszy temu jednak żadna zmiana sposobu działania organizacji międzynarodowych oparta o "consensus waszyngtoński". <br>Jedną z najbardziej aktualnych kwestii jest wielość możliwych dróg rozwoju. Strategie rozwojowe muszą brać pod uwagę cechy charakterystyczne wspólne dla pewnych krajów (np. kraje duże i kraje zasobne w bogactwa naturalne, a z drugiej strony kraje małe i pozbawione bogactw naturalnych) umożliwiając w ten sposób tworzenie heurytycznych typologii. Z drugiej strony muszą one uwzględniać także specyficzne cechy każdego kraju, a mianowicie:<br>- kontekst &lt;hi&gt;kulturowy i historyczny&lt;/&gt;, konieczny do rozumienia rozwoju jako procesu z wewnętrzną dynamiką,<br>- kontekst ekologiczny, ponieważ różnice klimatyczne i