Typ tekstu: Książka
Autor: Leśmian Bolesław
Tytuł: Poezje
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1937
dzisiaj - czyj?

Dziś - twój, dziewczyno! Dzwońże mi, dzwoń,
Wichrze, zszarpany o wonną błoń!
Jedną pieszczotą
Znuży się oto
Dusza i dłoń.

W ogniu, dziewczyno, spal mi się, spal!
Jednaka we mnie radość i żal -
Czyli ja w zbożu,
Czy w twoim łożu,
Czy wpośród fal.

Dwa ciała w mroku! Nie bój się, nie!
Wraz z tobą ginę w tym samym śnie -
Kto zwiedził ziemię,
Ten duchem drzemie
Na jezior dnie!

DWOJE LUDZIEŃKÓW

Często w duszy mi dzwoni pieśń, wyłkana w żałobie,
O tych dwojgu ludzieńkach, co kochali się w sobie,

Lecz w ogrodzie szept pierwszy miłosnego wyznania
Stał się dla nich
dzisiaj - czyj?<br><br>Dziś - twój, dziewczyno! Dzwońże mi, dzwoń,<br>Wichrze, zszarpany o wonną błoń!<br>Jedną pieszczotą<br>Znuży się oto<br>Dusza i dłoń.<br><br>W ogniu, dziewczyno, spal mi się, spal!<br>Jednaka we mnie radość i żal -<br>Czyli ja w zbożu,<br>Czy w twoim łożu,<br>Czy wpośród fal.<br><br>Dwa ciała w mroku! Nie bój się, nie!<br>Wraz z tobą ginę w tym samym śnie -<br>Kto zwiedził ziemię,<br>Ten duchem drzemie<br>Na jezior dnie!&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;DWOJE &lt;orig&gt;LUDZIEŃKÓW&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>Często w duszy mi dzwoni pieśń, wyłkana w żałobie,<br>O tych dwojgu &lt;orig&gt;ludzieńkach&lt;/&gt;, co kochali się w sobie,<br><br>Lecz w ogrodzie szept pierwszy miłosnego wyznania<br>Stał się dla nich
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego