Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
grozi Ojcu, czyni to stale "w związku" z Manią:
PIJAK
A jak on mnie się boja ma, to znakiem tego ja jemu dam. Nieprawdaż, panno Maniu?! (...) (Dr 121)
Ano to ja nasamprzód dam w facjate jak sie należy, a potem napcham sie, napluje, wycisne, wyskwircze i przepcham sie bo nie boje sie - Mańka...
(Dr 123) Zatem i Ojcu w mordę chce dać, i chce, żeby Mańka dawała... Dawała wszystkim. Piękne to nie jest, ale zapewne musiało zostać powiedziane, aby fantazmat objawił się w swojej obrzydliwej prawdzie. Mańka dlatego kusi Henryka, że "każden ją chce macać" (Dr 118) i że na zawsze
grozi Ojcu, czyni to stale "w związku" z Manią:<br>&lt;q&gt;PIJAK<br> A jak on mnie się boja ma, to znakiem tego ja jemu dam. Nieprawdaż, panno Maniu?! (...)&lt;/&gt; (Dr 121)<br>&lt;q&gt;Ano to ja nasamprzód dam w facjate jak sie należy, a potem napcham sie, napluje, wycisne, wyskwircze i przepcham sie bo nie boje sie - Mańka...&lt;/&gt;<br>(Dr 123) Zatem i Ojcu w mordę chce dać, i chce, żeby Mańka dawała... Dawała wszystkim. Piękne to nie jest, ale zapewne musiało zostać powiedziane, aby fantazmat objawił się w swojej obrzydliwej prawdzie. Mańka dlatego kusi Henryka, że "każden ją chce macać" (Dr 118) i że na zawsze
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego