będący molochem pożerającym wszystko, nie ograniczającym się zresztą do powieści. A w tej dziedzinie w całej Europie panuje "beletrystyka niedzielna", która rozpanoszyła się w pismach codziennych i w tygodnikach. <br>Jest zrozumiałe, że wybitni krytycy, zajmujący się przede wszystkim tą literaturą, którą mogli traktować poważnie jako domenę ekspresji, z rzadka tylko brali na warsztat owe powieściowe wyroby czy produkty. Warto jednak wymienić świetną analizę dwu powieści popularnych - mało znanej książki Rodziewiczówny &lt;hi&gt;Hrywda&lt;/&gt; oraz powieści &lt;hi&gt;Estei&lt;/&gt; (Józefy Kisielnickiej) - dokonaną przez Antoniego Potockiego. W artykule tym chodzi o coś więcej niż o te dwie banalne i nieważne książki, krytyk nie tai, że interesuje go zjawisko o