usypisk. Jedni skromne, złożone z kupki lub wianuszka kamyków, inne zasobne, liczące czasem po parę setek antarktycznego budulca. To gniazda pingwinków Adeli. Nieprzytulne, twarde, rozmywane tu i ówdzie przez strużki topniejącego śniegu. Rodzice ogrzewają jajka ciepłem własnego ciała. Biolodzy podkreślają fakt niezwykłego przywiązania ptaków do tego skrawka skalnego gruntu. Pingwinek broni swego domu zaciekle, uparcie przed wrogiem rzeczywistym czy urojonym. Czujny, baczny, rzuca się na każdego, gotów zginąć raczej w walce niż kogoś niepożądanego wpuścić na swój teren. Czyż mało napracował się, by przyciągnąć cenny budulec z dalekich czasem zakątków wyspy, gdzie skała łatwiej się kruszy? Nie waha się dźwigać w