Typ tekstu: Książka
Tytuł: Wyjść z matni
Rok: 1994
Tytuł: Wyjść z matni
Rok: 1994
się wykręty i utyskiwania. Brak samodyscypliny i poczucia obowiązku, które zatracił przez lata picia, nie pozwalają koncentrować się na domu i rodzinie. Unikanie, a wręcz uciekanie przed kłopotliwą sytuacją niczego nie załatwia - wprost przeciwnie, niedobra atmosfera staje się jeszcze gorsza.
Monika: Mówiliście, że trzeba się przeciwko temu uzbroić.
Włodek: Główną bronią jest uczenie się planowania i odpowiedzialności.
Anka: Sam udział w terapii, zwłaszcza na oddziale odwykowym, zmusza do wdrożenia się w pewne rygory, układania planów, a przede wszystkim - do podjęcia odpowiedzialności za własny udział w leczeniu, o czym już mówiliśmy.
Monika: Czy w związku z tym pacjenci uczą się czegoś konkretnego
Monika: Mówiliście, że trzeba się przeciwko temu uzbroić.
Włodek: Główną bronią jest uczenie się planowania i odpowiedzialności.
Anka: Sam udział w terapii, zwłaszcza na oddziale odwykowym, zmusza do wdrożenia się w pewne rygory, układania planów, a przede wszystkim - do podjęcia odpowiedzialności za własny udział w leczeniu, o czym już mówiliśmy.
Monika: Czy w związku z tym pacjenci uczą się czegoś konkretnego
się wykręty i utyskiwania. Brak samodyscypliny i poczucia obowiązku, które zatracił przez lata picia, nie pozwalają koncentrować się na domu i rodzinie. Unikanie, a wręcz uciekanie przed kłopotliwą sytuacją niczego nie załatwia - wprost przeciwnie, niedobra atmosfera staje się jeszcze gorsza.</><br><who1>Monika: Mówiliście, że trzeba się przeciwko temu uzbroić.</><br><who2>Włodek: Główną bronią jest uczenie się planowania i odpowiedzialności.</><br><who3>Anka: Sam udział w terapii, zwłaszcza na oddziale odwykowym, zmusza do wdrożenia się w pewne rygory, układania planów, a przede wszystkim - do podjęcia odpowiedzialności za własny udział w leczeniu, o czym już mówiliśmy.</><br><who1>Monika: Czy w związku z tym pacjenci uczą się czegoś konkretnego
