ciepły i słony. Tarło ślimacze.<br>Dzwony zagrzmiały ponuro, jakby ktoś zły poprzysłaniał serca pakułami.<br>Kurzyła się jeszcze Szabasowa.<br>Duszący dym wisiał przy zi emi.<br>Dziecięce głosy dzwoniły rozpaczą koło kładki przy spalonej w szkole.<br>W małej, wąskiej uliczce stały trumny.<br>Kilkoro ludzi z łopatami i rozglądający się dokoła ksiądz w brudnej komży.<br>Na rowach leżały krowy z osmaloną sierścią, z wybałuszonymi oczyma, rzucając racicami przed siebie.<br>Podwórza rozmokły od żaru.<br>W błocie pościel, szkło z drobnych oki en, blatrury i blachy kuchenne. Czad ze zrębu kuźni, podkopcone jesiony.<br>Z tlącą się na sobie wełną biegły owce dzikim truchtem przez kostropate podwórza